Amerika ve İngiltere'de Popüler Sanat

      Kerry Freedman, 20. Yüzyılda, görsel teknolojilerin çeşitliliğinin arttığından ve kültürel tecrübeyi genişleterek görsel kültürün giderek daha önemli bir parçası haline geldiğinden bahsetmektedir. 1950’li yıllarda Amerika ve İngiltere’de tüketim kültürü reklamcılık sayesinde hızlı bir şekilde ilerlemeye başlamıştı. Artık insanların çoğu kentlere yerleşmiş ve kent hayatına ayak uydurmaya başlamışlardı. Dolayısıyla bu kent hayatı da dönemin popüler yaşam biçimi haline gelmişti. Özellikle İngiltere ve Amerika’da hakim olan bu “popüler yaşam tarzı” zamanla yeni bir sanat akımının oluşmasına sebep olmuştur. Adını “popüler” kelimesinin kısaltmasından alan “pop-art” İngiltere ve Amerika’da birbirinden bağımsız olarak farklı amaçlar doğrultusunda ortaya çıkmıştır.

      İngiltere’de Richard Hamilton’ın önemli temsilcilerinden olduğu İngiliz Popüler Sanatın amacının, dönemin yaşayış biçimini ve tüketimini eleştirmek olduğunu söyleyebiliriz. Artık Pop-Sanat denilence akla ilk gelen çalışmalardan biri olan, Hamilton’ın “Bugünün Evlerini Bu Denli Farklı Bu Denli Cazip Kılan Nedir?” adlı kolaj çalışması bu bahsettiğim eleştiri fikrine en açık örnektir. Pentür geleneğinden uzaklaşarak herkesin kolaylıkla yapabileceği kes-yapıştır tekniğini sanatçı bilerek kullanmıştır ve izleyiciye bir mesaj vermek istemiştir. Bu çalışmada Batı kültürünün gündelik yaşamından bir kesit görmekteyiz ve sanatçının bize anlatmak istediği şey ise bu yaşamın ne kadar sahte ve gösterişli olduğudur.

      Amerikan tarzı Popüler Sanat denilince akla kuşkusuz Andy Warhol gelmektedir. Fakat İngiliz tarzı Pop-Sanat’tan farklı olarak Warhol’un temsilcisi olduğu bu sanat, tüketim toplumunu yermez aksine yüceltir. Yapmış olduğu çalışmalar reklam niteliğindedir. Bunu yaparken gündelik hayattan herkesin aşina olduğu nesneleri veya figürleri kendine araç olarak seçer. Pop Sanat'ın Soyut Dışavurumculuğun yerini almasının nedenini kolay anlaşılır bir akım olmasından kaynaklandığını düşünen eleştirmen Harold Rosenberg, aynı zamanda Pop Sanat'ın sanat olmadığını sadece bir reklam unsuru olduğunu da söylemiştir. Fakat Popüler Sanatçılar zaten dönemin asıl kültürünün reklamcılık olduğunu savunur ve yüksek kültür alt kültür farkı gözetmedikleri için de Rosenberg'in eleştirisi sanatçılara adeta iltifat gibidir.

      Bu iki Popüler akım birbirinden biraz farklı düşüncelere sahip olsalar da ortaya çıkmalarında ortak amaçlar da vardır. Bunlardan biri, Soyut Dışavurumculuk tarzının fazlasıyla içe dönük olduğunu düşünmeleri ve Greenberg  biçimciliğinin kısıtlamalarına tepki göstermek istemeleridir. Popüler Sanatın en önemli sonuçlarından biri de yaşam ile sanat arasında köprüler kurarak modernizmin sonunu getiren akımlardan biri olduğunun düşünülmesidir

(kaynakça)

Kerry Freedman – Teaching Visual Culture

Terry BArret – Neden Bu Sanat?

Ahu Antmen – 20. Yüzyıl Batı Sanatında Akımlar